Gisteren avond zijn we met zijn allen afgezakt naar Colmar centrum om er aan de baseliek te gaan eten. De meeste onder ons namen een menu en genoten van een lekkere groentesoep gevolgd door een heerlijk varkenshammetje met zuurkool, wat hier een lokale specialiteit is. Na het eten werden de Paulanderkes vlotjes besteld en omstreeks elf uur zat het café zonder bier. Dan maar overschakelen op "Weissbier" om den dorst verder te lessen. Omstreeks de klok van half één keerden we terug naar het hotel, zonder dorst.
Deze morgend schoven we de gordijnen open en was het aan het regenen. Aangezien we vandaag de bergen in gingen zag ik het niet zitten om nat te vertrekken en besloot om met de Makke in de bus te stappen. De andere vertrokken omstreeks half 10 richting "Le petit Balon", onze eerste echte Vogees die moest getemd worden. Toen we na 17 km aankwamen in "Soultzbach-les-Bains" was het gestopt met regenen en sprong ik snel in mijn koerstenueke en vervoegde ik het pelleton richting "Wasserbourg" waar de echte beklimming begon. Toen we de dorpskom verlieten kregen we direct een tikske tegen ons tooteke, een stukske van 15% omhoog. Er stonden echter een viertal dorpsbewoners te kijken naar die zotten en we vertikten het dan ook om daar al af te stappen terwijl alle kopkes meer en meer weg kregen van overrijpe tomaten en de meterkes dik in het rood stonden. Cancelara kreeg om de 20 seconden telefoon van de machinekamer dat den hartslag ver boven de maximale waarden steeg. Na den bocht hielden er dan een ook een drietal even pauze om alles wat te laten zakken.
Een minuutje of twee verder hervatten we dan ook de rit en een 2 tal km verderop stond de Makke langs de kant met de bemoedigende woorden dat het zwaarste stuk voorbij was. "Nog nen dikke km tegen 7 % en dan de rest tegen 3 a 4%" riep hij ons toe. Die 7% bleken er 12 en de rest was tegen 6 a 8 % omhoog. Kwestie van ons te motiveren bleek achteraf.
Zoveel ste hoger we klommen, des te slechter werd het weer en zakte de temperatuur aanzienlijk. Op de top was het 7° maar een stevige wind en serieus wat mist brachten de gevoelstemperatuur tegen het vriespunt. Ondertussen was ook Sint Pieter weer in zijnen hof begonnen en dit maakte de 10 km lange afdaling koud, nat en gevaarlijk. Beneden in het dal was het eten voorzien maar daar toegekomen gaven ze in restaurant "A l'Orée du bois" niet thuis. Radio tour melde de opgave van Svein, Fabian en Flecha. We beslisten dan om met de bus te gaan zoeken naar een eetetablissement verder op het parcour terwijl Van den Broeck, Museeuw en Nijs aan de "Col de Platserwasel" begonnen. Na een 4 tal km vonden we een skistation waar we konden eten. Na het eten gaf radio tour ook "abbandon de Van den Broeck" en toen bleven ze nog met twee over. Deze twee echte flandriens bedwongen nog verschillende kleine colletjes waaronder de "Col d'Hahnenbrunnen, Col de Herrenberg en Col du Bramont". Op een smal bosweggetje, vol putten en stenen, dat onze twee helden naar de "Col de la Viege" brengt, begon het bovendien serieus te regenen. De Luc had precies een paar peperbollekes in zijne contrefort gestoken want hij vloog omhoog tegen 15 per uur. We blijven dan ook met de bus achter het duo en dit tot tegenzin van een paar hevige Fransozen die zenuwachtig achter de bus reden. Te kort naar den Bart zijn goesting die zijn kopke eens door het raamke stak en nen bozen blik smeet, ze hadden het meteen begrepen want het bumperkleven was direct voorbij. De voorziene drankstop op de top wordt wijselijk overgeslagen en we begeleiden de twee tot in Bussang. Daar kwamen we omstreeks half zes aan in auberge "Alsacienne" waar de Fons, Nancy en Kristel ons zitten op te wachten. Een serieuze prestatie van den Dries en de Luc, amai mijn testikels. Als oudste van den hoop op de tweede plaats staan in het jongeren klassement, ge moet het maar doen.
Morgen denk ik dat er door vele een rustdag zal worden ingelast ipv een plaatselik rondje want de meeste beentjes zitten dik. Misschien kan een goed pintje en een lange nachtrust hier verandering in brengen, we zullen zien.
Aangezien meer dan de helft van het peleton heeft opgegeven kan iedereen terug starten en liggen aalle kaarten nog open voor het eindklassement.
Bon Soiré et a demain.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten