Rit 1 Van Wechelderzande naar Waismes, meteen de langste rit van onze tocht, eentje van 162 km. De eerste 100 km zo vlak als nen biljaar. Eerst onze tonnekes vullen bij de Makke met een stevig ontbijt en dan omstreeks kwart voor negen de ketting strak. Tot in Herentals en dan langs het kanaal richting Luik. Tussen Ham en Genk stond de Makke ons op te wachten en al ne chance want we reden zo hard dat ons schermke op de GPS niet kon volgen en we anders rechtdoor waren gevlogen terwijl we moesten ofslagen.
Even weg van het kanaal door de werken aan Ford Genk om in Zutendaal terug de veloroute te nemen lang het Albertkanaal. Omdat ik deze namiddag toch met de bus moest rijden had ik vanaf Herentals samen met Museeuw de kop genomen. Maar door zijn twee wespen die hij deze morgend had genomen hielden we er stevig tempo op na. Om half één kwamen we aan in Lanhaye waar Hinkepie een terrasje had voorzien met uitzicht op de Maas. Raar te weten dat er kezen woonden aan den overkant van de beek. De eigenaars waren ook duidelijk van dieje slag want we kregen er een broeijke me kees en een kroket voorgeschoteld.
Om 13u45 vatte we terug de rit aan richting Visé. Ik reed met de bus zoals afgesproken tot in Blegny waar ik op de mannen zou wachten aan de kerk. Maar toen ik me aan het installeren was achteraan in de loft werd ik gebeld met de melding dat Sven Nijs zijne ponny een hoef was verloren. (pedaal afgebroken) Terug naar Visé met de bus om onze ontgoochelde Sven op te pikken om paard en ruiter te vervoeren naar Battice waar er een lokale smid open was. 145€ kwijt voor een nieuw beslag en dan op achtervolging richting Dolhain. Hier kon hij na een leuk terasje terug aansluiten bij de rest van het peleton. Nu richting baraque Michel via de Gillepe. Op deze leuke helling schoof Contador vlotjes mee met de eerste groep. Zijnen boost was echter van korte duur want boven aangekomen zat hij op een aanzienlijke achterstand. Toch vond hij het juiste tempo en wist hij ook nog den Botrange in zijnen acherzak te steken. Nu nog een paar kilometerkes bergaf richting hotel "Edelweiss" waar een hollandse schone haar opwachting maakte. Een paar stierkes (jupilerkes) tot ons genomenen en dan een fris douchke. Contador zijn bovebenen hadden de kleur van rivierkreeften en hij heeft nen tijd met nen natte handoek op zijnen beddenbak gelegen. Na den douche lekker eten en dan gezellig met da hollands bloemeke in de bar.
Wat kan het leven toch mooi zijn.
Groeten en tot morgen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten